Lokalna dokumentacja cen transferowych w transakcjach pomiędzy podmiotami niepowiązanymi

Mowa tu o przepisach podatkowych dotyczących stosowania obowiązujących od 1 stycznia 2021 r. przepisów art. 11o ust. 1b ustawy o CIT oraz art. 23za ust. 1b ustawy o PIT. Link tutaj.

Zgodnie z art. 11o ust. 1 ustawy o CIT do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych są obowiązani także podatnicy i spółki niebędące osobami prawnymi dokonujący transakcji innej niż transakcja kontrolowana z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli wartość tej transakcji za rok podatkowy, a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi – za rok obrotowy, przekracza 100 000 zł. Przepisy art. 11k ust. 3-5, art. 11l, art. 11q ust. 1 i art. 11r stosuje się odpowiednio,

Z mocy art. 11o ust. 1a ustawy o CIT do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych są obowiązani podatnicy i spółki niebędące osobami prawnymi dokonujący transakcji kontrolowanej lub transakcji innej niż transakcja kontrolowana, jeżeli rzeczywisty właściciel ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową oraz wartość tej transakcji za rok podatkowy, a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi – za rok obrotowy, przekracza 500 000 zł. Przepisy art. 11k ust. 3-5, art. 11l, art. 11q ust. 1 i art. 1ir stosuje się odpowiednio.

Podobne brzmienie nadano przepisom art. 23 za ustawy o PIT.

W projekcie objaśnień wskazano, że samo ustalenie okoliczności dokonywania przez drugą stronę transakcji w roku podatkowym rozliczeń z podmiotem rajowym powoduje powstanie obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych. Oznacza to, że zdaniem Ministerstwa Finansów niepowiązani ze sobą kontrahenci mogą również podejmować próbę transferu zysków do rajów podatkowych poprzez transakcje z trzecim podmiotem, co nakłada na nich obowiązek sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, mającej na celu udowodnienie, że transakcje pomiędzy nimi są zawierane na warunkach rynkowych. „Rzeczywistym właścicielem” ma być w tej sytuacji podmiot z państwa uznanego za stosujące szkodliwą konkurencje podatkową.

W publicystyce podano przykład „Wystarczy, że podatnik sprzeda kontrahentowi towary za 0,5 mln zł, a ten zapłaci kartą służbowy za kawą w Monako lub na lotnisku w Hongkongu, a już powstaje wymóg sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych” (zob. Ł. Zalewski, Kawa w Monako rodzi absurdalne obowiązki podatkowe, Gazeta Prawna z 13. kwietnia 2021”.

Należy zatem obserwować dalszy przebieg prac nad objaśnieniami podatkowymi, a podatnicy dokonujący pomiędzy sobą transakcji których wartość przekracza w roku 500 000 zł powinni być przygotowani do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, jeżeli któryś z nich dokonuje również transakcji z pomiotami z państw stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. Obowiązek ten może wystąpić mimo brak powiązań pomiędzy tymi podmiotami, jak również podmiotem z państwa stosującego szkodliwą konkurencję podatkową. Już teraz warto wypracować wzajemne sposoby informowania o takich transakcjach.

PAŃSTWA STOSUJĄCE SZKODLIWĄ KONKURENCJĘ PODATKOWĄ

Państwa stosujące szkodliwą konkurencję podatkową zostały wymienione w następujących przepisach:

  • rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. poz. 600);
  • rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. poz. 599).

Obecnie są to:

  • Księstwo Andory;
  • Anguilla – Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;
  • Antigua i Barbuda;
  • Sint-Maarten, Curaçao – kraje wchodzące w skład Królestwa Niderlandów;
  • Królestwo Bahrajnu;
  • Brytyjskie Wyspy Dziewicze – Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;
  • Wyspy Cooka – Samorządne Terytorium Stowarzyszone z Nową Zelandią;
  • Wspólnota Dominiki;
  • Grenada;
  • Sark – Terytorium Zależne Korony Brytyjskiej;
  • Hongkong – Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;
  • Republika Liberii;
  • Makau – Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;
  • Republika Malediwów;
  • Republika Wysp Marshalla;
  • Republika Mauritiusu;
  • Księstwo Monako;
  • Republika Nauru;
  • Niue – Samorządne Terytorium Stowarzyszone z Nową Zelandią;
  • Republika Panamy;
  • Niezależne Państwo Samoa;
  • Republika Seszeli;
  • Saint Lucia;
  • Królestwo Tonga;
  • Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych – Terytorium Nieinkorporowane Stanów Zjednoczonych;
  • Republika Vanuatu.